De broccolitaart staat in de oven, de afwas is gedaan, de boodschappen zijn gedaan, de thee staat te trekken.
Vanavond feestje bij iemand die hier om de hoek woont, een zeker John (naam voorspelt niet veel goeds, maar alèh.)
John is een vriend van Jan. Jan is de vriend van Petra. Petra is een vriendin van Astrid. Astrid is een vriendin van mij. Met ons 5-en zullen wij oud & nieuw vieren. Als ik het tot 12 uur uithoud, ten minste. Als ik het niet uithoud is het wel verdomd makkelijk om te ontsnappen, terug naar om de hoek, naar mijn heerlijke bedje.
Ben benieuwd. Petra ken ik al, die vind ik heel aardig. Daar ben ik een klein beetje mee aan het aanpappen.
We moesten hapjes meenemen. Later belde Astrid dat het toch niet hoefde, omdat John er zelf voor zou zorgen, maar ik had al het plan van de broccolitaart, dus heb ik dat toch maar gedaan. En nu ben ik helemaal trots dat dat gelukt is. (hoewel: juich niet te vroeg, de oven staat nog aan, de taart kan nog verbranden. en het theezakje zit nu ook wel lang genoeg in de pot, één moment geduld a.u.b.)
Okee, zakje uit pot, thee in kopje, Côte d’or-chocola erbij, oven uit. Nu kan er niet zoveel meer misgaan, toch? Gelukkig doe ik niet aan bijgeloof (bijgeloof brengt ongeluk, namelijk), anders moest ik nu ongeverfd hout zoeken ofzoiets.
En ik heb vandaag ook 50 cd-r-en gekocht. dus 2004 kan wat mij betreft beginnen.