Meringues

Ik hou erg van meringues, vooral de meringues die je in Zuid-Frankrijk bij de bakker kunt kopen en deze weken bij de Albert Heijn als speciaal 'feestdagen-product', en bedacht me dat ik ze maar eens zelf moest leren maken. Ik was alleen bang dat ik ze wel zou laten verbranden in de oven (dat soort dingen gebeurt me nogal eens, vooral ook overkokende melk terwijl ik tussendoor EVEN mijn mail check), en vroeg me af of het ook in de magnetron zou kunnen. Leek me van niet, maar toch heb ik maar even gezocht op www.vinden.nl (Google, Live search, aol, msn, Altavista en Yahoo) naar 'recept meringue magnetron', en deze pagina was de eerste 'hit': http://www.culinette.nl/?p=272. Ik heb nu geen eieren in huis en het is zondag, maar ik ga het morgen gauw uitproberen!

Inmiddels heb ik al veel meer pagina's van Cornette's culinaire blog www.culinette.nl bekeken (en ook een paar van haar andere blog www.cornette.nl/wl en van haar site www.cornette.nl), en ik vind dat ze erg leuk schrijft. Kritisch, fris, met droge humor en ook gezellig. En ik vind het ook een verademing om eens een blog/site te zien waar gewoon netjes met de taal wordt omgegaan: de meeste blogs/sites staan zó vol spelfouten en andere taalfouten dat het me echt afleidt van de inhoud.

Op mijn eigen site www.ratje-toe.nl heb ik trouwens ook recepten staan!

Laura

(bron van het plaatje: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Meringues_9027.jpg)

Dit lijkt de site te zijn van het bedrijf dat MidiPlus-artikelen zoals de MidiPlus Vega 61P produceert:

www.miditech.de

Zeer weinig info, maar misschien in de toekomst....?

Nou, het is eindelijk gelukt!
Vandaag heb ik mijn paar weken geleden bestelde keyboard opgehaald in de winkel Music House aan de Oudegracht in Utrecht. Het is de MidiPlus Vega 61p geworden.
Het ziet er goed uit, ik ben er heel blij mee.

Ik heb hem gekregen van mijn moeder en mijn oma (mijn moeders moeder). Die hadden me geld gegeven voor mijn verjaardag (20 augustus), en mijn moeder is ook met me meegeweest naar een paar winkels, en geeft me onregelmatig ook wat 'lesjes' pianospelen en muziektheorie, en ze begeleidt me vaak als ik zing (gewoon oefenen en voor de lol met ons tweeën).

Alleen kan ik niet meer aan mijn oma vertellen wat ik van haar verjaardagsgeld heb gekocht, want vorige week woensdag is ze overleden...
Niet helemaal onverwacht, want het ging al een paar maanden niet zo goed met haar, en sinds een week of vier kon ze nauwelijks meer lopen en at en dronk ze nauwelijks meer. Ze was gewoon 'op', 'versleten'; ze had geen echte ziekte voor zover wij weten, maar ze was wel oud, 92 jaar. Vrijwel tot het laatst zelfstandig en helder en eigenwijs.

De rouwadvertentie is terug te vinden op Mensenlinq.nl, net als bijna alle andere rouwadvertenties die de afgelopen drie jaar in Nederlandse kranten hebben gestaan.

Het evolutionaire voordeel van ADHD

Veel mensen, o.a. op verschillende mailinglists en fora voor volwassenen met ADHD, hebben het over het evolutionaire voordeel van ADHD.
Ze zeggen bijvoorbeeld dat het in de 'oertijd' juist veel beter was om ADHD-eigenschappen te hebben. Er wordt dan ook gesproken over hoe fijn en goed het is om ADHD te hebben, en hoe veel interessanter en creatiever en slimmer mensen met ADHD wel zijn.

Persoonlijk ben ik het daar NIET mee eens.

We moeten (zelfs) onderling altijd maar zeggen hoe fantastisch ADHD is, en dat het goed is voor de mensheid dat er mensen met ADHD bestaan, maar ik weet het zo net nog niet.

Voor mezelf weet ik dat ik echt last heb heb van de ADHD. Veel mensen werpen dan tegen dat dat alleen komt door de omgeving: dat ik last heb van de ADHD door het soort maatschappij waar ik in leef. Dat zal ook heus wel meespelen, maar ik denk toch dat ik ook in een totaal andere maatschappij last ervan zou hebben dat ik me zo opgejaagd voel de hele tijd, zo rusteloos, zo met het gevoel 'er moet nog iets', en dat ik geen enkele gedachte helemaal kan uitdenken of er dient zich alweer een (interne of externe) prikkel aan die mij van mijn á propos brengt.

Nu is het natuurlijk nog niet zo dat dergelijk ongemak een tegenargument is voor het 'evolutionaire argument' van Cees: het kan evengoed zijn dat de mensheid heeft overleefd doordat er altijd een flink aantal mensen met ADHD waren in de groep. Dat ik het geen prettig gevoel vind betekent nog niet dat het overleven en
voortplanten er slechter door gaat.
Of eigenlijk gaat het natuurlijk niet eens om het overleven, alleen om het voortplanten. Als je maar lang genoeg overleeft om je genen te kunnen verspreiden, dan heb je je evolutionaire plicht gedaan. Maar na het voortbrengen van nageslacht ben je klaar, en hoef je heus niet meer te overleven. (Wat dat betreft mag ik hier niet echt over meepraten, natuurlijk! Ik heb mij niet voortgeplant, en ben dat eigenlijk ook niet van plan.)

Hoe het ook zij: ik kan me niet voorstellen dat ADHD een evolutionair voordeel oplevert. Okee, hyperfocus en snel kunnen reageren kunnen handig zijn, maar er zijn ook veel nadelen. Bijvoorbeeld mijn ongeduld, spanning, schrikachtigheid en paniek
lijken mij geen evolutionair voordeel. En ook alles steeds kwijtraken of vergeten waar ik mee bezig was lijkt me niet handig. ("Ah, daar is de mammoet. Waar is mijn speer nou gebleven? Shit, weer kwijt.")

Maar het is natuurlijk altijd goed ook de positieve kant van de problemen in te zien: elk nadeel heb z'n voordeel.

Zojuist bij zangles geweest. Het was erg leuk.
We hebben het ook even gehad over het oefenen: ik kan me er maar niet toe zetten te oefenen, behalve als ik bij mijn moeder ben en samen met haar ga 'muzieken'. (Meestal speelt zij piano en zing ik erbij, soms speel ik piano en helpt zij mij daarbij, soms legt zij dingen uit over muziektheorie.)

Ik heb altijd veel moeite mezelf te motiveren, met zangoefeningen maar ook met anderen dingen, klusjes, post, huishouden, soms ook klussen op mijn werk, iemand bellen, etc.

Ik hoor heel vaak over mensen met ADHD die problemen hebben met motivatie en discipline. Dat is iets dat echt bij ADHD hoort, helaas. Het is misschien nog wel belangrijker dan moeite met concentreren.

Als ik een prikkel van buitenaf heb, iemand die me over de drempel helpt en zorgt dat ik op gang kom dan ga ik ook wel door, maar dat beginnetje kan ik maar niet voor elkaar krijgen.
De drempels zijn gewoon heel hoog, zo ervaar ik het. Soms gaan er ook dagen voorbij waarop ik bijna niks doe. Ik kan ook erg sloom zijn. Dat verwacht men vaak niet, bij iemand met ADHD. Men verwacht dat ik elke dag de hele dag heen en weer ren en niet te stuiten ben. Maar zo ben ik alleen als ik eenmaal goed op gang ben gekomen!

Hier gaat het ook over dit onderwerp: forum.viva.nl/forum/list_message/1364829

En hier: www.hulpgids.nl/ziektebeelden/adhd.htm
citaat van die pagina:
"Uit beeldvormend, neuropathologisch en elektrofysiologisch onderzoek is aannemelijk geworden dat de prefrontale cortex en hiermee in verbinding staande subcorticale structuren (met name de basale ganglia) hierbij betrokken zijn. Deze hersengebieden zijn rijk aan neurotransmitters zoals dopamine. Van dopamine is bekend dat het een rol speelt bij onder meer motivatie. Dat dopamine bij ADHD-symptomen betrokken is, blijkt ook uit de effectiviteit van stimulantia. (...)"

In elk geval neem ik me nu voor om tijdens het koken altijd wat zang-oefeningen te doen. Dan kan ik me er niet goed op concentreren, en het is dus niet ideaal, maar het is beter dan niks.

Laura