Het is me gelukt! Na zo'n anderhalve maand en heel veel gedoe heb ik de PC van Mark (mijn oude PC) weer aan de praat gekregen! Ik heb het hele ding verscheidene keren opengeschroefd, de harde schijven uit de kast, de voeding uit de kast, het moederbord uit de kast, de voeding uit elkaar, alles schoongemaakt (heeeeel veel stof!), en één van de harde schijven en 3 ventilatortjes vervangen. (Voor één daarvan in de plaats zit nu geen ventilator maar een zogeheten 'passieve koeling'. Heel fijn: die beweegt niet, dus kan er ook niet veel aan stuk.)

Het ding maakte al een hele tijd een brommende, ratelende herrie als een oude kapotte motor, "alsof de computer op wil stijgen", zei Mark. Het klonk erg onheilspellend. Het leek erop dat hij het binnenkort wel zou begeven. En zó oud is hij nu ook weer niet, gekocht in 2002 ofzoiets. Moet toch kunnen? 1,2 GHz processor, 756 MB werkgeheugen, en twee harde schijven: één van 160 GB en één van 300 GB. Op dat afschuwelijke geluid na was hij prima! Sinds de kerstvakantie stond hij eindelijk bij Mark thuis, en Mark had nu ook ADSL.

Eindelijk kon hij muziek gaan downloaden, muziek die hij via het op mijn PC aangesloten cassettedeck had opgenomen bewerken, e-mailen, wiki-pagina's bewerken en van alles opzoeken op WWW in zijn eigen huis!

En toen stortte dat stomme ding weer in....

Het geluid werkte echt op onze zenuwen, vooral omdat het af en toe opeens even ophield...






stilte....



Hoe we ook probeerden er niet op te letten, steeds betrapten we elkaar op gespitste oren.

Maar nu zijn onze oren weer mooi rond, en ik ben oververmoeid van het steeds hoop krijgen en weer gefrustreerd raken de laatste 6 weken door die moedeloze PC.... Met de opluchting komt nu de welverdiende rust.

Tot later!

Vandaag ontving ik in mijn e-mail van 2 verschillende mensen hetzelfde bericht.

Het gaat om een kettingbrief over een goed doel, een handtekeningenactie via e-mail.

Ik weet nooit zo goed wat ik met dergelijke berichten aan moet.
Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat zo'n bericht oorspronkelijk uit een betrouwbare bron afkomstig is en dat het verhaal in het bericht echt waar is. Ik kan niet geloven dat de 'handtekeningen' die op deze manier verzameld worden door de persoon of instantie aan wie ze getoond worden als authentiek gezien worden, laat staan dat ze echt zouden 'helpen'.

De meeste mensen die zo'n bericht ontvangen voelen zich moreel verplicht het bericht door te sturen. Als er ook maar een heel klein kansje is dat het doorsturen zal helpen bij dit goede doel, dan is het toch maar een heel kleine moeite...?

Vooral als het bericht afkomstig is van iemand die je goed kent, dan lijkt het ook haast beledigend om het bericht als 'onzin' af te doen, en meteen weg te gooien.

De meeste mensen sturen het bericht door, door op de 'forward'-knop te klikken, en zoveel mogelijk adressen in het 'To'-veld of 'CC'-veld te zetten. Op deze manier krijgt de ontvanger de hele lijst van alle ontvangers te zien. Bovendien staat in de tekst van een geforward bericht ook nog een lijst van alle eerdere geadresseerden, een paar schakels terug in de ketting.
Op deze manier heb ik nu de adressen van de vage verre bekenden van de vage verre bekenden van mijn vrienden. Ik WIL al die adressen helemaal niet weten! En ik wil ook niet dat al die mensen MIJN adres weten!

Bovendien weet een BEETJE virus van vandaag de dag al die adressen in een mailbox feilloos te vinden, en ook heel wat spammers zijn op deze manier al aan een stapel e-mailadressen gekomen....

Ik zal dus ook vandaag de twee e-mails die ik gekregen heb weggooien, en ze niet doorsturen naar anderen met mijn 'handtekening' eronder.

Ik heb uren op WWW rondgezworven op zoek naar informatie, en tot nog toe zijn mijn vermoedens over de onbetrouwbaarheid van dit soort kettingbrieven bevestigd.

Maar een beetje twijfel hou ik toch, een knagend gevoel aan mijn geweten....

Laura.

------
Zie ook:
www.breakthechain.org (in het Engels)
www.virusalert.nl
www.security.nl
www.xs4all.nl
www.sophos.com (in het Engels)

Iemand die ik ken had lange tijd als onderschrift bij haar e-mailtjes de bekende zin "ooit een normaal mens ontmoet? en.........beviel het??"

Ze schreef daarover laatst:
"dat vind ik nog altijd een lekker zinnetje. voor mij is iedereen normaal, er zijn uitzonderingen, maar dat zijn er maar een paar."

Mijn reactie:
Voor mij is iedereen juist abnormaal: Mijn moeder en ik hebben ooit eens samen zitten bedenken wie wij nu eigenlijk kennen die WEL goed snik is, en we konden niemand verzinnen.
Na heel lang denken bedachten we een collega van haar werk, die tamelijk snik lijkt, maar dat is echt een supersaaie slome kerel. Heeft het allemaal redelijk op een rijtje, werk, gezin, hobby's, religie, en lijkt nog behoorlijk tevreden en gelukkig ook. Echt totaal geen boeiende man.

Normaal is het gemiddelde van alle mensen, met een kleine marge er omheen. Niemand in de echte wereld voldoet aan dat gemiddelde. Dat hoeft ook niet, daar is het nu juist een gemiddelde voor: je telt iedereen bij elkaar op, en neemt de 'gemene deler'. Zo krijg je een hypothetisch persoon, de 'normale mens', die dus alleen in de wereld van de statistiek bestaat, en alleen als ijkpunt, om een echt mens (we noemen haar 'Laura') mee te vergelijken, om te zien wat haar afwijkingen t.o.v. deze gemiddelde, normale mens zijn.

En 'afwijking' betekent dus niet 'gefliptheid', 'onaangepaste, gestoorde gek', maar: anders dan de hypothetische, gemiddelde, normale mens, die alleen in de statistiek bestaat. Alleen als hulpmiddel om te bepalen wat Laura's sterkere en minder sterke punten zijn, zodat de we een precies afgepaste manier zou kunnen verzinnen voor Laura om met haar eigen leven en eigenschappen om te gaan, en misschien zelfs, als het nodig is, bepaalde stofjes die ze maar beter nog meer dan de hypothetische, gemiddelde, statistisch normale mens tot zich kan nemen, zoals zink, visolie, vitamine B en dexamphetamine. (Ofzo.)

Dus: 'ooit een normaal mens ontmoet...?': nee, hoogstzelden, misschien die éne collega van mijn moeders werk. Maar de normale mens komt ook maar zeer zelden buiten het statistisch lab voor, in het wild.
'... en, beviel het?' Nee, want zo iemand is een slome duikelaar, er is niks interessants aan, al is hij ook niet onprettig in de omgang, want beleefd en vriendelijk, maar hij laat eigenlijk zo goed als geen indruk achter.

Laura

Heel hard bezig geweest met computers de laatste tijd.

Ik heb voor mezelf een nieuwe computer gekocht: allemaal losse onderdelen, die ik aan elkaar geschroefd heb. Best stoer! Ik wist helemaal niet zo zeker of ik dat wel kon. Ik bleek dat dus te kunnen! Scheelt 50 euro, en het is leuk om geprobeerd te hebben. Hoewel het niet zo leuk geweest zou zijn als ik iets zó fout gedaan zou hebben dat de computer helemaal kapot geweest zou zijn (kortsluiting oid), want dan had ik opnieuw 700 euro ofzoiets moeten uitgeven.....!

Mijn oude computer heb ik helemaal schoongemaakt. Letterlijk en figuurlijk: letterlijk heb ik de kast opengeschroefd en heb ik voorzichtig zoveel mogelijk stof verwijderd (ook onder de ventilator van de processor en aan de binnenkant van de voeding etc.) en figuurlijk heb ik de harde schijven geformatteerd en windows opnieuw geïnstalleerd enzo.

Ook nieuwe ventilatortjes op de processor en in de koeling gezet, want het ding maakte een vreselijke herrie ("alsof hij wil opstijgen", volgens Mark). Nu heeft Mark hem van me overgenomen.

Heerlijk dat er bij hem nu eindelijk ook een PC met internet-aansluiting staat. Fijn vanuit zijn huis ook mail checken en even gauw iets op www opzoeken en nu iets in mijn blog posten, nog vóór het ontbijt.

Oh, oeps... ontbijt...?? Het is al haast 8 uur, en dan vertrek ik altijd naar mijn werk, maar nu heb ik nog niet ontbeten! Ik neem maar even brood mee dan.

Nou, dag dan!

Laura

Ja, het zou eigenlijk wel leuk zijn als ik weer iets met dit blog ga doen.

Genesis - From Genesis to Revelation - 1969

Deze plaat heb ik nu eindelijk op CD, omdat ik eerst van alles heb gedownload met het onvolprezen programma SoulSeek (www.slsknet.org), en daarna, toen het heel interessant leek (bonus tracks), de re-issue besteld heb.